Ailenizin Kıymetini Bilin Beyler 4

BAŞLANGIÇ
Herşey 8. sınıfta OKS heyecanıyla başladı.Ailem OKS yüzünden bana aşırı derecede yükleniyordu.Çünkü abim H. OKS yi kazanmıştı ve doğal olarak benim de kazanmamı bekliyorlardı.Ama ben abim kadar çalışkan değildim abim ders çalışırken ben oyun oynardım.Dolayısıyla OKS yi kazanamadım.Ailenin resmen yüz karası olmuştum.Her fırsatta başıma kakıyorlardı OKS başarısızlığımı.”Abin gibi çalışsaydın kazanırdın – Abin bak ne güzel şimdi güzel bir okulda okuyor vs “. Aslında ben de çalışmak kazanmak istiyordum ama olmuyordu işte.Neyse bana bir şans daha verdiler ve düz liseye yerleştirdiler istemeden de olsa.1 stres dolu yıldan sonra 5 zayıfla sınıfta kaldım.Eve gitmeye yüzüm yoktu.Babamın suratını tahmin edebiliyordum bana kızacak beni dövecek sonra evden atacaktı muhtemelen halamlarda kalacaktım.Fakat hiçte umduğum gibi olmadı.Babam sinirlendi fakat benle hiç konuşmadı.Beni ertesi gün hiçbirşey söylemeden Kemerburgazdaki yatılı yurda verdi.Orada yaşayacaktım orada okuyacaktım evden uzak.Ailemde kimse bu karara karşı çıkmadı ve beni uğurladılar.Tekrar lise 1 okuyordum çift dikiş lakabı yapışmıştı bile üzerime.Ama bu sene gayret edip çalıştım.Geçen sene 5 zayıfla sınıfta kalmış ben bu sene takdiri yaladım.Sene sonu babama ne zaman eve döneceğimi sordum fakat babamın buna pek gönlü yoktu.Beni burdan almayacağını anlayınca yurttan kaçtım arkadaşımın evinde kaldım.Ailem kaçtığımı öğrenince beni zorla da olsa eve almak zorunda kaldı.Tekrar bir okula yerleştim.Ama ev halkı artık çok değişmişti bana bakışlarının değiştiğini hissedebiliyordum.Onların gözünde sadece hayal kırıklığıydım.Babam kardeşlerime Ali abin gibi tembel olmayın siz çalışkan olun gibi öğütler veriyordu.Buna üzülsemde ben de onların çalışkan olmasını istiyordum.Lise 2 de babamın zoruyla sayısal bölümünü seçtim babama söylememe rağmen benim sayısalla aram yoktu.Babam mühendis olmam için sayısala vermişti ama ben yabancı dil istiyordum.Derslerim kötüleşti gayret ettim ama olmadı.Zar zor lise 2 yi geçtim.Lise 3 te de durum aynıydı bu kadar baskı varken üzerimde benden başarılı olmamı bekliyorlardı üstelik istemediğim bir bölümde.Babamın artık bende hiçbir beklentisi kalmadı.Ne yapsam beğendiremiyordum ona.Her fırsatta bana senden adam olmaz diyordu.Ailemin beni istemediği çok anlaşılıyordu.Benim kaldığım oda abimindi.Abim üniversitede olmasına rağmen ev halkı hala oraya H.’nin odası diyorlardı.Bilgisayar bozulsa H’nin bilgisayarı bozulmuş diyorlardı.Onlara göre ben yoktum istenmeyen bir çocuktum.Eve bir pasta alınsa ben uyuduktan sonra yenirdi o.Bu önemli birşey gibi gözükmese de insan bunu yaşayınca ne kadar koyduğunu anlıyor.Sabah kalkıyorsun ailen keyif yapmış yerde pastadan arta kalan kırıntılar , bir zamanlar keyifle içilmiş kolalar.Hadi uyuyordun kıyamadık kaldırmaya desen insan bir dilim birşey bırakır onu da yapmıyorlar.Ben sadece düşünmelerini istedim onlarsa her defasında hayal kırıklığını hayal kırıklığına uğrattılar.

BABAM
Babam her zaman saygı duyulan bir kişidir.İş ortamında herkes ona abi diye hitap eder.Bilmem ne şirketinin genel müdürüdür kendisi daha ne iş yaptığını tam olarak bilmiyorum.Umrumda da değil.Babam her zaman kendisini düşünür bencildir.Hiçbir zaman ailesini düşünmez.Her gün düşünüyorum madem aileni umursamayacaktın ne diye evlendin be adam diye.Babam işi gereği bir çok kez yurtdışına gidiyor.Özelliklede Çin’e çok gidiyor.Hatta bugün öğrendim haftaya tekrar gidiyormuş.Çocukken her gelişinde bize farklı bir hediye alırdı hepimiz çok sevinirdik.Bazen alamadığı olurdu ama aldığında da hepimize alırdı.Artık bu da değişti.Babam Çin’den geldiğinde herkese hediyelerini veriyordu herkes hediyesini aldı sıra bana geldi.Ama benim hediyem yoktu.Babama hediyem nerde diye sorduğumda boş boş gözlerimin içine bakarak param yetmedi kusura bakma dedi.Ben anlayışla karşıladım belli etmesemde mutlu gözükmeye çalıştım.Birdahaki sefere alır dedim ama gene almadı.Gene hediye beklerken babama baktım babam da bana baktı hiçbirşey söylemeden odama geçtim.(H’nin odasına)Ağladım.Bütün içimdekileri döktüm ne zamandır böyle ağlamıyordum.Ağlarken farkında olmadan uyuya kalmışım.Babamın Çin’e gidişlerini toplarsak 30u geçiyor.Arkadaşlarıma söylediğimde baban orda kesin bir hatun bulmuştur diyor gülüp geçiyoruz ama ben içten içe düşünüyorum acaba varmıdır böyle birşey ? Acaba babam o kadar da şerefsiz midir diye ? Babam tekrar Çin’den döndüğü seferde uyurken çantasını karıştırdım.İçinden çıkanlar beni şok etti resmen ağzım açık kaldı.Playboy amblemi olan bir ayakkabı çekeceği vardı.Karıştırdım karıştırdım bir prezervatif buldum.Düşündüm boş boş düşündüm ne yapacağımı şaşırdım.Acaba anneme söylemeli miydim ? Emin olmadan söylememeye karar verdim.Herşeyi yerine koydum ama ayakkabı çekiceğini cebime koydum çünkü gerçekten hoş birşeydi.Başladım babamın telefonunu kurcalamaya.Gelen mesajlara baktım yarım yamalak ingilizcesiyle bir kaç kadınla mesajlaşmıştı.Kadın ona nerede olduğunu soruyordu babam bir otelde randevu ayarlıyordu.Annem cahil bir kadındır daha cep telefonunu alıp birini bile aramayı bilmez. O yüzden olacakki babam bütün kirli çamaşırlarını öylece bırakmıştı.Silmeye tenezzül bile etmemişti.Anneme söylemeli miydim ? Söylersem elimde kesin kanıt ta vardı.Büyük ihtimal boşanırlardı.Babama acımazdım ama kardeşlerime acıdım daha küçükler bunları onlara yaşatmaya hakkım yoktu.Babam bütün günahı işlemişti ama üstünü ben örttüm.Bütün mesajları sildim ki başkası görmesin diye.Bu konu da böylece kapandı.Babam anneme hiç vurmadı fakat ciddi ciddi tartıştılar.Annem birçok kez psikoloğa gitti hatta 1 hafta yatılı kaldı.Ama hak veriyorum doğrusu babamın yaptığı şeyleri bir bilseniz.Annemin anlattığına göre annem tekrar rahatsızlanmış ve hastaneye gidiceklermiş.Babam arabaya binmiş annemi bekliyormuş.Annem arabaya bindiğinde kapıyı kapatırken başı dönmüş ve kafasını arabanın camına çarpmış.Annem birşey oldu mu diye soracağını beklerken orada annemi azarlamış arabamın camını kırıyordun diye.İşte böyle babam var benim…

ABİM
Abimle çocukken çok iyi anlaşırdık.Oyunlar oynardık hoplardık zıplardık hertürlü yaramazlıkları yapardık.Abim benden 2 yaş büyüktü.Benden 2 yaş büyük olmasına rağmen bende zayıf ve kısa boyluydu.Ben ise yaşıma oranla tombul ve iri yapılıydım.Misafirliğe gelenlere annem bizi tanıttığında herkes beni abimden büyük sanırdı.Abim bu duruma çok üzülürdü.Saçma sapan sebepler bularak beni döverdi benden hıncını çıkarırdı.Sesimi çıkarmazdım çünkü o benim abimdi.Ataride street fighter oynardık beni onu ataride yenerdim abim kendine yediremez beni döverdi.Ama ben elimi dahi kaldırmazdım.Çünkü o benim abimdi.Ona saygı duyuyordum benim gözdümde çok büyüktü o.Ama şimdi maalesef böyle düşünemiyorum.Ailem abimin başarılı olduğunu anlayınca onun üstüne daha da yüklendiler.Onu daha da çok sevdiler.Bense kenardan onları izledim.Ailem onun üstüne daha çok yüklendikçe abim daha bir değişti.Şımarık , yüzsüz biri oldu.Babamı her fırsatta sömürmenin yolunu buldu.Babam kendine Çin’den bir iphone 4 almıştı.Abim iphone 4 ü aldı ve babama bu benim oldu baba sen kendine başka bir telefon alırsın artık dedi gülerek.Babam hayır olmaz demedi, tamam oğlum dedi.Çünkü abim babamın başarılı oğluydu.Babamın arkadaşlarına göstererek bakın bu benim oğlum yakında inşaat mühendisi olacak(inşaat mühendisliği okuyor şu an ) bol bol para kazanacak beni gururlandıracak diyebilecekti.Bense lisede sınıfta kalmış bir hayal kırıklığıydım.Geçen babam abime bir saat almıştı güzel bir saate benziyordu.Babama baba benim de saatim yok dediğimde git al demişti.O zaman düşündüm bir babanın oğlunu değerli kılan onun başarısı mıydı ? Bir baba oğlunu niye sever ? Eğer çocuğun başarısızsa bu onu dışlayıp utandıracağın anlamına mı gelirdi ? Ben abimi daima sevmişimdir ve kıskanmışımdır.Babam abime hep iyi davranırdı gider yanına halini hatrını sorardı.Abimin arkadaşlarıyla ilgili maceralarını dinler ona kendi anılarını anlatırdı.Ona daima oğlum derdi.Daha yakın bu 15 tatilde olan bir olayı anlatayım.Abim kendi odasında yatıyor bende salonda yatıyorum.Bir pazar günü kahvaltıya alt kata inecektik.Babam uyanıktı ben de uyanıktım ama gözlerim kapalı yatıyordum sadece.Babam abimi çağırdı oğlum kalk kahvaltı hazır dedi.Sıra bana gelmişti yanıma geldi dürtükledi ben hala uyuyormuş numarası yapıyordum.Babam kalk lan sofra hazır yemek yiyoruz dedi.Uyanmış numarası yapıp tamam dedim.Biricik oğluyla kahvaltıya indiler ben inmedim sadece oturdum düşündüm.Kahvaltıya inme sebebimiz alt katta dedem ile babannem oturuyordu fakat babannem öldü dedeme bakıcak kimse kalmadığı için bütün yemekleri bir alt katta yiyoruz.Dedem çok aksi birisidir ne derseniz sizi tersler ve sofrada yemek yerken acayip geğirir ve yemeği burnunuzdan getirir.Kimse bundan hoşlanmaz fakat birşey de diyemez.Abim bu sebeple yemeğe aşağıya gitmemeye başladı.Annem ona özel sofra hazırlayıp yukarı ayağına götürüyordu.Annem bana hiç özel sofra hazırlamamıştı.Okuldan gelirken kahvaltıdan arta kalanları yerdim.Buna bir şikayetim yok aslında.Neyse bu kadarlık yeter.Sorularınız varsa sorabilirsiniz.Teşekkür ederim.

SON
Genel olarak yaşadıklarım bunlar sayılır.Daha anlatmadığım çok şey var benim bile hatırlamak istemediğim şeyler buraya yazmak istemiyorum.Ben doğuştan kusurlu doğmuşum.Annem bana hamile kaldığında babam beni istememiş.Anneme aldıracaksın o çocuğu demiş.Ama babannem ikna etmiş ve ben gelmişim dünyaya.Ama dediğim gibi kusurlu gelmişim dünyaya.Kulaklarımda problem vardı.Herşeyi duyamıyordum.Doktor mutlaka ameliyat olması lazım demiş anneme.Tabi o zamanlar paramız yokmuş.Annem kendi çapında para biriktirmeye başlamış.Daha para tam birikmeden babam benim ameliyat paramı almış ve arkadaşlarına vermiş.Neymiş sıkışıklarmış paraya ihtiyaçları varmış.Neyse PM den ve buradan gelen bir soruyla başlayayım.Herkes resimdeki Xbox konsoluma takmış durumda.Evet onun da bir hikayesi var anlatayım.Lise 2 de babam veli toplantısından döndü ve karşıma geçip derslerin bok gibi bu senede kalda aklın başına gelsin dedi.Ben sınıfı geçicem merak etme sen baba dedim.Babam inanmadı çünkü 5 zayıfım vardı.Ben babama geçicem dedim babam beni alaya aldı.O zamanlar Xbox 360 çok istiyordum.Çünkü bilgisayarımız iyi değildi.Babam tamam sen sınıfı geç sana Xbox alcam dedi.Ben o zaman da hırs yaptım ve sınıfı geçtim.Ama babam gene yaptı yapacağını ve almadı Xboxı.Sinirlendim çünkü bütün dönem Xbox oynama hayaliyle çalıştım.Gittim dedeme 600TL borç istedim ve aldım Xboxı.Arada sırada halamlarda suculuk yapıp dedemin borcunu ödedim.Babamsa oturup beni izledi.İnanırmısınız saçım beyazladı.18 yaşındayım ama yaşıma göre normal olmayacak kadar saçımda beyazlıklar var.Genetik birşey değil ailede hatta sülalede yaşıtımda kimsede beyaz yok.Millet soruyor saçın niye beyaz lan senin diye.Ben yaşlanıyoruz oğlum ya diye geçiştiriyorum ama onlar bilmiyor benim ne çileler çektiğimi.Ben sadece arkamda duracak omzumu okşayacak bir büyük istedim.Beni her koşulda sevecek oğullarını sınıflandırmayacak eşit tutacak bir anne baba istedim.Bir anne baba oğlunu niye sever ? Onların bir parçası oldukları için mi yoksa ileride onu gururlandıracakları için mi ? Tamam oğlun sandığın kadar başarılı çıkmadı hatta gerizekalı oldu diyelim.Ama sen şimdi bu yumurta çürük çıktı atalım der gibi çocuğunla ilgilenmeyi keser misin? Sen hiç sordun mu sırtını sıvazladın mı oğlunu bir kere karşına alıp ciddi ciddi konuştun mu oğlum niye böyle neden derslerinde başarısızsın anlatta bilelim buda geçer dedin mi ? Analık babalık sadece cebine para koymakla olmaz. Okula gidip geliyor diye okuyor sanmak olmaz.Lise 4 e gidiyorum şimdi.Bu sene sınava girmeyeceğim çünkü çok eksiğim var.Şimdi eksiklerimi gidermeye çalışıyorum.Bu yaz çalışıp dershane paramı çıkaracağım ve dershaneye gideceğim.Bu hikaye Disnep filmleri gibi mutlu sonla bitmiyor malesef.Ama olsun ben böyle de yaşamayı öğrendim.İleride asla yapmayacağım şeyleri öğrendim.Anneme babama büyük konuşup kalbini kırmak istemem çünkü onlar elden ayaktan kesilince kim bakacak onlara ?Belki o zaman anlarlar hatalarını ama asla kızgın değilim.Çünkü ben babamdan ileride onun gibi bir baba olmıyacağımı öğrendim.